Gister was ik op een netwerkbijeenkomst en ik kwam in gesprek met een mindfulnesstrainer. Ze vertelde me dat ze best wel wat stress ervaart om haar cursussen vol te krijgen. We herkenden in elkaar de aversie om ons overal toonbaar te maken en ons te verkopen, want yoga en mindfulness zou toch eigenlijk voor zichzelf moeten spreken.
Ik heb namelijk ontdekt dat als je echt 100% kiest voor jou in dit leven, het universum je daar 100% in steunt.
Toch ontdekte ik ook een wezenlijk verschil tussen hoe zij in het leven staat en hoe ik dat zelf doe. Ik ben namelijk al jaren geleden gestopt met dingen te forceren. Als ik een baan niet leuk meer vind, neem ik ontslag. Voelt contact met een vriendin niet meer evenwaardig, dan stuur ik een kaartje of zeg haar dat in onze laatste koffiedate. Loopt een yogales niet, dan stop ik ermee. Ik sluit geen compromissen meer, zeker niet met mezelf. Ik heb namelijk ontdekt dat als je echt 100% kiest voor jou in dit leven, het universum je daar 100% in steunt. Ik kreeg altijd een andere baan, vond andere, fijne vriendinnen waar ik me gelijkwaardig bij voelde en kreeg nieuwe yogalessen aangeboden waar ik veel beter paste. Kortom, mijn leven werd eigenlijk altijd een stukje mooier, beter, fijner als ik besloot niet te blijven hangen in iets waarvan ik eigenlijk diep van binnen wel wist dat het het niet helemaal was.
Dat betekent niet dat je niet kunt proberen, of maar meteen moet opgeven. Begrijp me niet verkeerd; ik geloof erg in tapas (een Indiaas woord voor zelfdiscipline). Maar ik geloof ook dat het luisteren naar je hart net zoveel aandacht verdient als luisteren naar je hoofd. En zo gauw als deze twee niet meer parallel lopen, neem ontslag, ga weg, zeg op, bedank, breek af en knip door. Want echt waar, er komt iets anders voor in de plaats! Iets veel mooiers, iets waar zowel je hoofd als je hart blij van worden.
De mindfullnesstrainer gaf grif toe dat het misschien wel zo was dat ze de cursus misschien wel anders moest gaan aanbieden. Ze had eigenlijk wel de wens op meer een-op-een met mensen te gaan werken. Maar angst hiervoor hield haar hart stil en daardoor nam haar hoofd het over. En het gevolg was dat ze nu al een paar maanden met veel onrust in haar hoofd bezig was om haar groepstrainingen vol te krijgen, wat ook niet altijd lukte.
Maar als je uiteindelijk leert om stil te worden, het luide hoofd even geen aandacht te geven en juist te luisteren naar het gefluister van je hart, kom je vaak tot geweldige inzichten.
Naar je hart leren luisteren is ontzettend moeilijk. Het hoofd is vaak zo sterk en schreeuwt zo hard, dat het zachte hart er maar nauwelijks bovenuit komt. Maar als je uiteindelijk leert om stil te worden, het luide hoofd even geen aandacht te geven en juist te luisteren naar het gefluister van je hart, kom je vaak tot geweldige inzichten. Voor mij voelt het altijd alsof ik even contact maak met iets groters in mezelf en doordat ik al een paar keer hebt vertrouwd op dat gevoel weet ik inmiddels dat je hier op aarde bent om een mooi leven te hebben, zonder zoveel mogelijk angst.
Wil jij ook leren luisteren naar het gefluister van je hart? Geef je op voor een gratis intakegesprek via skype of videobellen. En wie weet gaan we een geweldige reis met elkaar aan! info@studioyoco.nl
Yoga Therapie Haarlem 